βλαίσωση

η (Α βλαίσωσις) [βλαισούμαι]

η βλαισότητα

αρχ.

σχήμα του ρητορικού λόγου

είναι η παράταξη δύο αντίθετων προτάσεων κάθε μία από τις οποίες ακολουθείται από δύο αντίθετα συμπεράσματα.